Coniedzielnik nr 464

Od redaktora

Drodzy Parafianie!

Choć w politycznym wymiarze z rzeczywistością tą nie mamy bezpośrednio do czynienia, raczej nie jest nam obcy termin „królestwo”. Gdyby zapytać o konieczne przymioty istnienia takiej rzeczywistości, zapewne dla wielu jednym z pierwszych skojarzeń byliby „poddani”. Nasze ziemskie realia mają to do siebie, że tam, gdzie jest władający, siłą rzeczy widzimy także podwładnych, spełniających jego rozkazy i polecenia.

Królestwo Boże tym się odróżnia od rzeczywistości znanych nam z ziemskich realiów, że kluczowym terminem jest w nim nie „podleganie”, ale współudział. Nasz ponadczasowy i ponadziemski Król zaprasza nas do współpanowania nad światem, do udziału w pełni szczęścia i radości, do życia całą możliwą pełnią miłości i pokoju. Nie jest niczym dziwnym, że dla wielu ludzi, nauczonych patrzenia wyłącznie przez pryzmat ziemskich realiów, spojrzenie w takiej perspektywie okazuje się być zadaniem ponad możliwości. Nie mają tego przymiotu, który pozwoli im spojrzeć szerzej i zobaczyć więcej –  do tego potrzebna jest wiara.

Koniec roku liturgicznego każe nam po raz kolejny uświadomić sobie, jak wielkim zadaniem i wielką potrzebą jest konieczność przekraczania ludzkiej optyki i wychodzenie „ponad”. W języku religii taka perspektywa nazywa się „transcendencja”. Nie trzeba jednak znać mądrych terminów ani studiować wzniosłych teologicznych traktatów, by każdego dnia na nowo praktycznie uczyć się patrzeć na swoje życie po Bożemu.                         

Wasi duszpasterze. 

Aktualności

Tydzień Słowa Bożego

Tydzień Słowa Bożego wypełnia dni powszednie ostatniego tygodnia roku liturgicznego, w tym roku są to dni przypadające pomiędzy 27 listopada – 2 grudnia. Ich intencją jest odświeżenie podstawowego doświadczenia każdej chrześcijańskiej wspólnoty: słuchania słowa Bożego.

Temat kończącego się roku duszpasterskiego: „Wierzę w Kościół Chrystusowy” i wybrane na tegoroczny Tydzień Słowa Bożego słowo życia „lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać” (Łk 21,38) zachęcają, aby rozważyć sprawę słuchania Słowa z perspektywy jego słuchaczy. Przede wszystkim wskazują na społeczność: Kościół – lud Boży. Istotną okolicznością podjęcia tematu: „Wierzę w Kościół Chrystusowy” było zwołanie przez Papieża Franciszka Synodu, który zachęcał każdą diecezję do refleksji nad Kościołem i rozumieniem pojęcia „synodalności”. Także w naszej Archidiecezji odbywały się liczne spotkania o charakterze zarówno modlitewnym jak i dyskusyjnym, na których przedstawiciele duchowieństwa, osób świeckich i różnych grup społecznych zastanawiali się w jaki sposób jeszcze bardziej uczynić Mój Kościół zrozumiałym i odpowiadającym na duchowy głód obecnego pokolenia.

Temat programu duszpasterskiego i inicjatywy, które wspierały jego  realizację podkreślały znaczenie Słowa Bożego. To ono w każdym czasie nas inspiruje, pobudza do refleksji nad życiem, wyznacza perspektywiczne kierunki, prowadzi do lepszego poznania Boga objawiającego się nam. Słowo Boże prowadzi nas do skutecznego ewangelizowania i otwierania się na Ducha Świętego, który działa w Kościele Chrystusowym. Potrzeba nam wszystkim tej otwartości, aby w pełni odkrywać że Kościół to zarówno Pan Bóg, jak i człowiek; dzieło Bosko – ludzkie, które prowadzi do zaangażowania w Jego życie. Misją Kościoła jest zbawienie rodzaju ludzkiego, aby człowiek nie pogrążał się w grzechu i beznadziei, ale by powstawał i szedł dalej prowadzony Słowem Bożym i życiem sakramentalnym.

Słowo życia wybrane na tegoroczny Tydzień Słowa Bożego: „lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać” (Łk 21,38) wskazuje na praktykę słuchania Słowa Bożego, która przełamuje obecny także w naszych wspólnotach indywidualizm. Staje się on udziałem tych, którzy pełnią posługę głoszenia Słowa, jak i słuchających. W pierwszym wypadku, indywidualizm głoszącego, ujawnia się w nieufności do Słowa Bożego. Zamiast komentarza do proklamowanych czytań i wynikającego z niego ogłoszenia obecności pośród obecnej rzeczywistości żywego Słowa, Jezusa Chrystusa, pojawiają się przypadkowe i powierzchowne nawiązania do aktualnych wydarzeń okraszone cytatami z Biblii. Ten sposób przepowiadania rodzi indywidualizm słuchających, którzy czują się wezwani do „osądzenia” trafności lub nie tego rodzaju powiązań. Głoszone w ten sposób Słowo Boże staje się okazją do podziałów.

Słowa: „lud śpieszył do Niego, aby Go słuchać” (Łk 21,38), mogą pomóc w przełamaniu tej rzeczywistości. Jezus, o czym słyszymy w perykopach ewangelicznych proklamowanych w tych dniach, znajduje się w świątyni jerozolimskiej (Łk 21,1-36). Jego przybyciu towarzyszą słowa rozentuzjazmowanego tłumu uczniów, którzy wraz z nim odbyli pielgrzymią drogę: „Błogosławiony król, który przychodzi w imię Pańskie” (Łk 19,38). To właśnie w drodze wielu z nich stało się Jego uczniami słuchając przede wszystkim Jego Słowa. Tylko Słowo Jezusa rodzi uczniów, inne słowa „szukają” zwolenników, stronników czy pochlebców. Słowa Jezusa o losie świątyni (ich znaczenie zostało przybliżone w materiałach z zeszłego roku), maja także na celu powołanie uczniów i ich formację. Ich odbiorcą są pielgrzymi, którzy jak Jezus przybyli na święto Paschy z różnych stron żydowskiej diaspory. To oni każdego dnia będą spieszyć do świątyni, aby słuchać Jezusa (Łk 21,37-38). Ewangelista Łukasz zapewnia w krótkich zdaniach kończących czytany w tych dniach rozdział dwudziesty pierwszy o tym, że lud Boży jest głodny, jest głodny Bożego słowa.

Liturgia Słowa jest odpowiedzią na ten głód. U jej początku jest nie tylko konieczność przekazania Słowa. U jej początku jest świadomość obecności w ludzie Bożym głodu słowa Bożego. Ta świadomość wyprowadza z pokusy zastąpienia słowa Bożego jakąś formą ludzkiego słowa. Świadomość głodu słowa ze strony przewodniczącego zgromadzenia liturgicznego chroni przed indywidualizmem, pomaga tworzyć wspólnotę, aktywnie w niej uczestniczyć: wierzyć w Kościół Chrystusowy.

Co u nas?

Dzisiejszą niedzielą kończymy kolejny rok liturgiczny, zatem za tydzień rozpocznie się Adwent. Układ kalendarza sprawia, że będzie on najkrótszy z możliwych, potrwa zatem trzy pełne tygodnie, zaś z czwartego tygodnia celebrować będziemy jedynie niedzielę, będącą zarazem Wigilią Bożego Narodzenia.

Mając tak niewiele czasu na przedświąteczne przygotowania, już od pierwszej niedzieli Adwentu zachęcamy do nabywania opłatków wigilijnych. Prosimy o zwrócenie uwagi, że na odwrocie obwoluty oprócz podstawowych danych o funkcjonowaniu parafii umieszczony jest także plan tegorocznej wizyty duszpasterskiej. Wewnątrz obwoluty znajdziemy natomiast praktyczną pomoc do przeprowadzenia w naszych rodzinach obrzędu celebracji wigilijnej wieczerzy.

­

*     *      *

Jednym z wymiarów przedświątecznych przygotowań będzie także próba sformowania dziecięcego zespołu śpiewaczego, który na początek podejmie się nauki naszych tradycyjnych kolęd. W imieniu księdza Pawła i pani Magdaleny Stefańskiej chętne dzieci zapraszamy na plebanię w piątek na godzinę 1600