Od redaktora
Drodzy Parafianie!
Niejedno zagadnienie poruszane na kartach Pisma Świętego przychodzi nam odczytywać o wiele pełniej, jeśli weźmiemy pod uwagę uwarunkowania czasów, kultury, systemów społecznych czy ustroju politycznego. Dylemat, wobec którego faryzeusze postawili Mistrza z Nazaretu jedynie z pozoru sprowadzał się do kwestii finansowych. Problem płacenia podatków dla mieszkańców ówczesnej Judei w swojej istocie sprowadzał się do zagadnienia lojalności wobec cesarza, a zatem wymagał decyzji o wiele głębszej niż kwestia tego, jak głęboko podatnik powinien sięgnąć do portfela.
„Oddać to, co się należy” – oto niemal dosłownie najczęściej cytowana definicja sprawiedliwości. Uczeń Chrystusa powołany jest do tego, by był sprawiedliwym, a jego sprawiedliwość ma się odnosić zarówno do rzeczywistości ziemskich, jak i – co dla wierzącego musi być o wiele bardziej istotne – relacji względem Boga. Jeśli chodzi o doczesny wymiar sprawiedliwości, możemy być niemal stuprocentowo pewni: wcześniej czy później wyegzekwuje on należność. A co z drugim, duchowym wymiarem?
Co jako chrześcijanin powinienem oddać Panu Bogu? Czy właściwym będzie poświęcenie Mu chwili wolnej od ważnych codziennych zajęć? Czy stosowną ofiarą będzie poświęcenie na cel Jego spraw tego, co mam w nadmiarze? Jaka ilość czasu, jakie natężenie uwagi, jaka porcja skupienia w Boże sprawy zaangażowana jest według mnie sprawiedliwa?
Wasi duszpasterze.
Aktualności
Orędzie papieskie na Światowy Dzień Misyjny – fragmenty.
[…] W drodze z Jerozolimy do Emaus serca dwóch uczniów były smutne – co było widać z ich twarzy – z powodu śmierci Jezusa, w którego uwierzyli (por. w. 17). Wobec porażki ukrzyżowanego Mistrza zawaliła się ich nadzieja, że jest On Mesjaszem (por. w. 21). […] Dziś, podobnie jak wówczas, Zmartwychwstały Pan jest blisko swoich uczniów-misjonarzy i idzie obok nich, zwłaszcza wtedy, gdy czują się zagubieni, zniechęceni, zalęknieni w obliczu tajemnicy nieprawości, która ich otacza i chce przygnębić. Dlatego „nie pozwólmy się okraść z nadziei!”. Pan jest większy od naszych problemów, zwłaszcza gdy napotykamy je w głoszeniu światu Ewangelii, bo ta misja jest przecież Jego, a my jesteśmy tylko Jego pokornymi współpracownikami, „sługami nieużytecznymi” (por. Łk 17, 10). […]
Wyrażam moją bliskość w Chrystusie ze wszystkim misjonarzami i misjonarkami na świecie, zwłaszcza tymi, którzy przeżywają trudne chwile: Zmartwychwstały Pan, drodzy przyjaciele, jest zawsze z wami i widzi waszą ofiarność i wasze poświęcenie dla misji ewangelizacji w dalekich miejscach. Nie każdy dzień życia jest pełen słońca, ale pamiętajmy zawsze o słowach Pana Jezusa, skierowanych do przyjaciół przed Jego męką: „na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16, 33). […]
Serca pałające z powodu słowa Bożego sprawiły, że uczniowie z Emaus poprosili tajemniczego Wędrowca, aby pozostał z nimi, gdy wieczór już zapadał. A gdy zasiedli do stołu, otworzyły się im oczy i rozpoznali Go, kiedy połamał chleb. Decydującym elementem, który otwiera oczy uczniom, jest sekwencja czynności wykonywanych przez Jezusa: wzięcie chleba, pobłogosławienie go, połamanie i podanie im. […] W związku z tym należy pamiętać, że zwykłe łamanie chleba materialnego
z głodnymi w imię Chrystusa, jest już chrześcijańskim aktem misyjnym. Tym bardziej łamanie Chleba eucharystycznego, którym jest sam Chrystus, jest działaniem misyjnym par excellence, ponieważ Eucharystia jest źródłem i szczytem życia i misji Kościoła. […]
Uczniowie otworzywszy oczy, rozpoznając Jezusa po „łamaniu chleba”, „w tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy” (por. Łk 24, 33). To pójście z pośpiechem, by podzielić się z innymi radością ze spotkania z Panem, pokazuje, że „radość Ewangelii napełnia serce oraz całe życie tych, którzy spotykają się z Jezusem. […] Obraz „stóp w drodze” przypomina nam raz jeszcze o odwiecznej aktualności missio ad gentes, misji powierzonej Kościołowi przez Zmartwychwstałego Pana, aby ewangelizować każdego człowieka i każdy lud, aż po krańce ziemi. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, ludzkość zraniona wielkimi niesprawiedliwościami, podziałami i wojnami, potrzebuje Dobrej Nowiny o pokoju i zbawieniu w Chrystusie. Dlatego korzystam z okazji, by powtórzyć, że „wszyscy mają prawo przyjąć Ewangelię. Chrześcijanie mają obowiązek głoszenia jej, nie wykluczając nikogo, nie jak ktoś, kto narzuca nowy obowiązek, ale jak ktoś, kto dzieli się radością, ukazuje piękny horyzont, ofiaruje upragnioną ucztę” (tamże, 14). Nawrócenie misyjne pozostaje głównym celem, jaki musimy sobie postawić jako jednostki i jako wspólnota, ponieważ „działalność misyjna stanowi wzorzec każdego dzieła Kościoła” (tamże, 15). […]
Tak jak owi dwaj uczniowie opowiadali innym o tym, co wydarzyło się w drodze (por. Łk 24, 35), tak i nasze głoszenie będzie radosnym opowiadaniem o Chrystusie Panu, o Jego życiu, męce, śmierci i zmartwychwstaniu, o cudach, jakie Jego miłość uczyniła w naszym życiu. Zatem i my wyruszamy na nowo, oświeceni spotkaniem ze Zmartwychwstałym i ożywieni Jego Duchem. Wyruszamy z płonącymi sercami, otwartymi oczami, stopami w drodze, aby rozpalić inne serca Słowem Bożym, otworzyć inne oczy na Jezusa w Eucharystii i zaprosić wszystkich do wspólnego kroczenia drogą pokoju i zbawienia, które Bóg w Chrystusie dał ludzkości. […]
Co u nas?
W minionym tygodniu przeżywaliśmy kolejną rocznicę papieskiego wyboru Jana Pawła II, co już od lat oznacza w polskim Kościele świętowanie Dnia Papieskiego. Jednym z wymiarów jego celebracji jest organizowanie przez wiele środowisk i osób wydarzeń kulturalnych, mających na celu przybliżenie Polakom osoby świętego papieża oraz jego posługi i nauczania. Przez kilka lat w Drawnie organizowany był w różnych formułach i pod różnymi nazwami festiwal muzyczny, którego uczestnicy przybliżali nam postać Papieża Polaka. Z kilku różnych przyczyn odeszliśmy od organizowania tego wydarzenia w dotychczasowej formule, natomiast mamy dla Drogich Parafian pewną propozycję.
Drawieński Ośrodek Kultury zaprasza w dzisiejszą niedzielę o godzinie 1500 do wysłuchania montażu słowno-muzycznego o tematyce papieskiej, który przygotowała Schola z Białego Zdroju. Jego tytuł wprost nawiązuje do tematu tegorocznego Dnia Papieskiego i brzmi: „Cywilizacja życia”. Wydarzenie będzie miało oczywiście miejsce w Sali Biesiadnej DOK-u i jest otwarte dla wszystkich zainteresowanych. W imieniu organizatorów i wykonawców serdecznie i gorąco zapraszamy.