ks. Jan Głażewski

Urodził się 27 marca 1924 r. i wychowywał we wsi Szarglew w powiecie sochaczewskim. W czasie okupacji hitlerowskiej służył cztery lata u Niemców, potem kopał okopy i kanały przeciwczołgowe w Warszawie. Po II wojnie światowej rodzina przeniosła się do Zatonia w okolicach Zielonej Góry. W czasie nauki w Gimnazjum w Zielonej Górze należał do chóru kościelnego przy parafii św. Jadwigi. W październiku 1949 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Gorzowie Wlkp. Święcenia kapłańskie przyjął 31 maja 1953 r. z rąk abp. Dymka. Mszę św. prymicyjną odprawił 7 czerwca tegoż roku w ukochanym Zatoniu.

Dekretem Kurii Gorzowskiej przeznaczony został na wikariusza do Lipian, ale najpierw przez jakiś czas pomagał w Myśliborzu, a następnie był wikariuszem w Drawnie. Następnie został proboszczem w Mieszałkach (parafia dziś połączona z parafią w Grzmiącej). Kolejne jego parafie to Skąpe (od 1965 do 1971), Słońsk (od 1971 do 1988) i Borów Wielki (od 1988 do 1996). W Słońsku założył 35-osobową orkiestrę, która koncertowała w wielu parafiach. Także w Borowie powołał orkiestrę, choć mniej liczną. Od 1996 r. był rezydentem Domu Księży Emerytów w Zielonej Górze. Zmarł 4 października 2008 r., pochowany w Borowie Wielkim (dekanat Kożuchów, diecezja zielonogórska).

Informacja na podstawie artykułu w tygodniku Niedziela (link do artykułu w tym miejscu) oraz danych z witryny internetowej diecezji zielonogórskiej.

Wikariusz w Drawnie w latach 1955 – 57.