Od redaktora
Drodzy Parafianie!
Stali czytelnicy naszego parafialnego biuletynu przywykli do tego, że w tym miejscu zazwyczaj znajdują refleksję odnoszącą się do odczytywanego w daną niedzielę fragmentu Ewangelii. Wyjątkiem od tej reguły są chwile, gdy mamy do czynienia z wydarzeniami wyjątkowymi, mającymi specjalne znaczenie albo dla całego Kościoła, albo dla naszej lokalnej wspólnoty. Dziś przychodzi stwierdzić, że taka właśnie chwila nadeszła.
Począwszy od dzisiejszej niedzieli osoby udające się do naszego parafialnego kościoła mogą do niego wchodzić nie tylko drzwiami w południowym ramieniu transeptu, ale mogą także korzystać z przejścia wiodącego przez wnętrze odremontowanej wieży. Wprawdzie pewne kroki proceduralne pozostały jeszcze do sfinalizowania, niemniej w aspekcie codziennego funkcjonowania społeczności wiernych możemy z radością i satysfakcją odnotować: pewien znaczący etap wspólnych działań uznajemy za zakończony.
Bynajmniej nie oznacza to, że remontowe i konserwatorskie działania ustają. Wręcz przeciwnie. Dotarła informacja, że w drodze do Drawna są uaktualnione wytyczne wydane przez organy służby ochrony zabytków, wskazujące parafii konkretne kierunki dalszych posunięć. Jeśli nie zajdą wyjątkowe okoliczności, w kolejnym „Coniedzielniku” przewidujemy ich opublikowanie, by nikt z Drogich Parafian nie był pozbawiony wiedzy na temat perspektyw dalszych wspólnych posunięć. Mamy także nadzieję, że wierni drawieńscy zechcą licznie oraz gorąco wziąć udział w naszym wspólnym liturgicznym dziękczynieniu za dotychczasowe prace, które tydzień temu zapowiadaliśmy, a o którym szczegółowo piszemy w innym miejscu.
Wasi duszpasterze.
Aktualności
Komunikat Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Społecznych o przeciwdziałaniu podziałom i wrogości
„Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym” (Ef 4,29). Zapisane w Piśmie Świętym zobowiązanie jest wezwaniem do odpowiedzialności za słowo, które w dzisiejszych czasach staje się, niestety, niejednokrotnie narzędziem dezinformacji, przemocy słownej, a nawet nienawiści.
Problemy te dostrzegamy także w Polsce. Wzajemna niechęć i wrogość, rozprzestrzenione w sferze medialnej, kulturowej oraz społeczno-politycznej, ranią, dzielą i niszczą nasze wspólnoty: rodzinne, sąsiedzkie, zawodowe, a ostatecznie wspólnotę narodową. Odsłaniają one wzmagający się problem braku szacunku wobec osoby ludzkiej, stworzonej na obraz i podobieństwo Boże. Bez wzajemnego poszanowania i życzliwości nie jest możliwe budowanie życia społecznego opartego na prawdzie, wolności słowa i trosce o dobro wspólne. Przeciwdziałanie nasilającym się antagonizmom i rosnącym podziałom pilnie domaga się zaangażowania wszystkich podmiotów życia publicznego.
Jako rozwiązanie problemu wzrastającej wrogości, wiodącej ku nienawiści, proponuje się ograniczanie swobody wypowiedzi, w szczególności wypowiadania sądów wartościujących, pod pretekstem walki z tzw. „mową nienawiści”. Jest to rozwiązanie pozorne. Ten niejednoznaczny termin prowadzić może, pod fasadą troski o niedyskryminację, do ograniczania wolności słowa i wolności religijnej, które są przecież niezbędne w tworzeniu warunków swobodnej debaty publicznej, w której ludzie wyznający różne religie lub światopoglądy mogą w możliwie pełny i głęboki sposób poszukiwać odpowiedzi na pytania o sens bycia człowiekiem czy zaangażowania w sprawy świata. Ograniczanie tych wolności rodziłoby poważne ryzyko co do tego, że demokratyczne społeczeństwo pozbawione zostanie możliwości spokojnego i racjonalnego przedyskutowania podstawowych problemów etycznych i antropologicznych.
Realną pomocą w przezwyciężeniu wskazanych wyzwań jest nie tyle penalizowanie tzw. „mowy nienawiści”, ile odbudowywanie – opierającej się na szacunku dla godności człowieka i pragnieniu poszukiwania prawdy – kultury dialogu, w której zwraca się szczególną uwagę na odpowiedzialność za wypowiadane słowa. W czasie jednej z pielgrzymek do Ojczyzny zwrócił na to uwagę św. Jan Paweł II: „Jest szczególna odpowiedzialność za słowa, które się wypowiada, bo one mają moc świadectwa: albo świadczą o prawdzie, albo są dla człowieka dobrem, albo też nie świadczą o prawdzie, są jej zaprzeczeniem i wtedy są dla człowieka złem, chociaż mogą być tak podawane, tak preparowane, ażeby robić wrażenie, że są dobrem. To się nazywa manipulacja” (Olsztyn, 6 czerwca 1999 roku). Niech ewangeliczne wezwanie Chrystusa: „miłujecie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem” (J 15,12) staje się dla nas wszystkich zasadą życia osobistego i społecznego.
Bp Marian Florczyk
Przewodniczący Rady KEP ds. Społecznych
Warszawa, 3 lutego 2025 roku
Co u nas?
Tak, jak zapowiadaliśmy przed tygodniem, w najbliższą sobotę 15 lutego Ksiądz Arcybiskup Metropolita Wiesław Śmigiel odprawi w naszym parafialnym kościele dziękczynną Mszę Świętą wieńczącą właśnie zakończony etap prac remontowych i konserwatorskich. W odświętnej liturgii wezmą udział zaproszeni goście oraz kapłani z naszego dekanatu. Mamy nadzieję, że nie zabraknie przede wszystkim Drogich Parafian, którzy zechcą przed Bogiem wyrazić swoją wdzięczność za dokonujące się na naszych oczach dobro.
Przyjętym zwyczajem jest kończenie ważnych i znaczących działań budowlanych umieszczeniem w strukturze budowli tak zwanej „kapsuły czasu”, będącej swoistą formą podzielenia się z przyszłymi pokoleniami naszą radością i będącą wyjątkową formą udokumentowania dokonywanych działań. Na zakończenie sobotniej liturgii przewidywane jest uroczyste podpisanie stosownych dokumentów przeznaczonych do umieszczenia w kapsule. Dla wszystkich choćby pobieżnie zorientowanych w naszych wspólnych działaniach jest oczywiste, że remont wieży to jedynie część konserwatorskiej i historycznej aktywności w naszej parafii. Równolegle od kilku lat etapami zgłębiamy tajemnice naszego kościoła i poznajemy jego (jak dziś się coraz dobitniej przekonujemy) fascynującą historię. Po zakończeniu liturgicznej części naszego świątecznego spotkania zapraszamy wszystkich do Sali Biesiadnej Drawieńskiego Ośrodka Kultury, gdzie zostaną (w formie ilustrowanych prelekcji oraz okolicznościowej wystawy) przedstawione wyniki dotychczas przeprowadzonych archeologicznych i architektonicznych badań naszej parafialnej świątyni.