Od redaktora
Drodzy Parafianie!
Nie od dziś wiadomo, że najbardziej do nas przemawiają przeciwstawienia. Scena, która staje przed naszymi oczyma, gdy odczytujemy dziś dany nam pod rozwagę fragment Ewangelii, przemawia bardzo wyraziście: na dziedzińcu jerozolimskiej świątyni widzimy czterdziestodniowe niemowlę i dwoje ludzi w podeszłym wieku. Chyba trudno o bardziej czytelne wskazanie kontrastu między zapowiedzią a spełnieniem, między proroctwem a jego realizacją, między Starym a Nowym Testamentem.
W judaistycznej jerozolimskiej świątyni stale było tłoczno. Mnogość rytualnych przepisów wymaganych do wypełnienia przez pobożnych Żydów sprawiała, że na dziedzińcach i przed ołtarzem ciągle był ruch i gwar. Kto by wśród tłumu i zgiełku zwrócił uwagę na dwoje młodych rodziców składających ofiarę najskromniejszą ze skromnych – zaledwie dwa młode gołębie? I kto był w stanie dostrzec w ich Dzieciątku cokolwiek ponad kolejnego pierworodnego syna kolejnej żydowskiej rodziny, spełniającej wymagania rytualnego Prawa?
Wiara ma to do siebie, że jest nieustannym przekraczaniem granic. Wchodząc w sferę świętości, jesteśmy zaproszeni, by każdego dnia wznosić się wyżej. Choć jako istoty cielesne musimy zaspokajać potrzeby ciała i zmagać się jego niedomaganiami, ale jednocześnie jesteśmy bytami duchowymi, więc powołani jesteśmy by wciąż na nowo patrzeć szerzej, widzieć więcej i kochać bardziej. Żydowska rodzina zgodnie z Prawem miała oddać Bogu pierworodnego syna. Faktycznie w wielu przypadkach robiono to wyłącznie formalnie; obrzęd był spełniany, a życie toczyło się dalej. Kto wierzy naprawdę, ten każdego dnia zobaczy Boga dokładniej i odda Mu ze swego serca więcej, niż wczoraj.
Wasi duszpasterze.
Aktualności
W Dniu Życia Konsekrowanego – kilka słów o zakonnych habitach
Habit zakonny jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów stroju zakonnego, noszonym przez zakonników i zakonnice na całym świecie. Jego historia sięga wczesnych wieków chrześcijaństwa, kiedy to zakonnicy zaczęli nosić proste, jednolite stroje, aby podkreślić swoją skromność i oddanie Bogu. W miarę upływu czasu habity zakonne ewoluowały, przybierając różne formy i kolory, zależnie od reguł poszczególnych zakonów.
Kolory habitów zakonnych mają głębokie znaczenie symboliczne i są ściśle związane z duchowością i tradycją poszczególnych zakonów. Na przykład, biały habit noszony przez zakonników jest często symbolem czystości, niewinności i oddania Bogu. Białe habity są charakterystyczne dla takich zakonów jak dominikanie, którzy noszą habit dominikański. Niebieski habit, choć rzadziej spotykany, jest również pełen symboliki. W niektórych zakonach żeńskich, niebieski kolor habitów symbolizuje oddanie Matce Bożej i jest często noszony przez siostry zakonne.
Habit zakonnicy różni się w zależności od zakonu, do którego należy. Każdy zakon ma swoje własne reguły dotyczące wyglądu habitów, co odzwierciedla ich duchowość i misję. Na przykład, siostry służebniczki habit noszą charakterystyczne habity, które mogą różnić się od tych noszonych przez inne zakony żeńskie w Polsce. Nakrycie głowy szarytek, znane również jako Filles de la Charité, jest unikalnym elementem ich stroju. Szarytki noszą duże, białe nakrycia głowy, które są łatwo rozpoznawalne i mają głębokie znaczenie symboliczne, reprezentując ich oddanie służbie ubogim i chorym.
Habity zakonne noszone przez zakonników również różnią się w zależności od zakonu. Każdy habit zakonny ma swoje unikalne cechy, które odzwierciedlają duchowość i tradycje danego zakonu. Na przykład, habit dominikanów składa się z białej tuniki, czarnego płaszcza i białego szkaplerza, co symbolizuje czystość i pokorę. Inne zakony, takie jak benedyktyni, noszą habity w różnych odcieniach czerni i brązu. Te kolory symbolizują pokorę i ubóstwo, które są centralnymi wartościami w życiu zakonnym. Każdy zakon ma swoje własne zasady dotyczące noszenia habitów, co odzwierciedla ich unikalną duchowość i misję.
Habity zakonne pełnią ważną rolę w życiu zakonnym, zarówno jako symbol, jak i praktyczny element stroju. Ubrany w habit zakonnik lub zakonnica wyraża swoje oddanie Bogu i wspólnocie zakonnej. Habity pomagają również zidentyfikować członków różnych zakonów i odróżnić ich od świeckich. Habity zakonne mają również praktyczne zastosowanie. Są zaprojektowane tak, aby były wygodne i funkcjonalne, umożliwiając zakonnicom i zakonnikom wykonywanie ich codziennych obowiązków. Materiały używane do produkcji habitów są zazwyczaj trwałe i łatwe do utrzymania w czystości, co jest ważne w kontekście życia zakonnego.
Współczesne zakony często wprowadzają zmiany w swoich habitach, aby dostosować się do nowych potrzeb i wyzwań. Niektóre zakony decydują się na bardziej nowoczesne i wygodne wersje habitów, które są lepiej przystosowane do codziennych obowiązków i współczesnego stylu życia.
Zmiany w habitach mogą obejmować modyfikacje w kroju, materiale i kolorze, a także w sposobie noszenia habitów. Na przykład, niektóre zakony mogą decydować się na krótsze habity lub na użycie bardziej wytrzymałych i przewiewnych materiałów, które są bardziej odpowiednie do ich pracy. Współczesne zmiany w habitach odzwierciedlają ewolucję życia zakonnego i adaptację do nowych warunków.
Kolory habitów mają różne znaczenia i są często związane z tradycją i duchowością danego zakonu. Na przykład, biały habit jest często symbolem czystości i niewinności. Białe habity noszone są przez takie zakony jak dominikanie, którzy noszą habit dominikański.
Czerwony habit jest rzadziej spotykany, ale w niektórych zakonach może symbolizować męczeństwo i ofiarę. Szary habit jest często noszony przez zakony, które kładą nacisk na pokorę i ubóstwo. Różowe habity są niezwykle rzadkie, ale mogą symbolizować radość i miłość Bożą w niektórych wspólnotach.
Habity zakonne są nie tylko elementem stroju, ale również ważnym symbolem duchowości i tradycji zakonnej. Każdy habit zakonny ma swoje unikalne cechy, które odzwierciedlają duchowość i misję danego zakonu. Kolory habitów mają głębokie znaczenie symboliczne i są ściśle związane z tradycją poszczególnych zakonów. Współczesne zmiany w habitach odzwierciedlają ewolucję życia zakonnego i adaptację do nowych warunków. Habity zakonne pełnią ważną rolę w życiu zakonnym, zarówno jako symbol, jak i praktyczny element stroju.
Wykorzystano materiały serwisu MK Maryla
Co u nas?
Jest chyba zrozumiałe, że tak ważny moment, jakim jest ukończenie remontu wieży naszego parafialnego kościoła, chcemy specjalnie zaznaczyć. Wspólnie z władzami naszego miasta i gminy podjęliśmy decyzję, by podsumowanie dotychczasowych działań włączyć w nasze drawieńskie lutowe świętowanie. Dotąd kluczowym terminem padającym przy okazji tych obchodów było osadnictwo – proponujemy, by osiemdziesiąt lat po zakończeniu wojny nasze myśli kierować raczej ku zagadnieniu lokalnego dziedzictwa.
W ciągu minionego tygodnia otrzymaliśmy potwierdzenie, że – mimo wcześniej sygnalizowanych przeszkód – w naszym lokalnym świętowaniu weźmie udział Ksiądz Biskup Metropolita Wiesław Śmigiel. Będzie on przewodniczył dziękczynnej Mszy Świętej, która zostanie odprawiona 15 lutego (będzie to sobota) o godzinie 1600, oczywiście w kościele MB Nieustającej Pomocy w Drawnie. Po zakończeniu liturgii (już w Sali Biesiadnej DOK-u) mieszkańcy Drawna będą mogli zapoznać się z wynikami badań, jakie w ciągu ostatnich lat zostały przeprowadzone w naszym kościele. Wyniki swoich prac przedstawią: archeolog dr Marcin Peterlejtner i historyk architektury dr Maciej Prarat.
Już dziś serdecznie zapraszamy wszystkich Drogich Parafian do udziału w tym wydarzeniu. Zachęcamy zarówno do wspólnej modlitwy, jak i do poznawania fascynujących faktów z dziejów naszej świątyni. Mamy nadzieję, że frekwencja i oprawa planowanego wydarzenia będą równie godne, jak godny i imponujący jest wygląd naszej nowej wieży