Od redaktora
Drodzy Parafianie!
Jedną ze znaczących cech ludzkiej natury jest fakt, że nie poprzestaje ona na przeżywaniu chwili obecnej czy wspominaniu wydarzeń minionych, ale jest ukierunkowana ku przyszłości. Planujemy, oczekujemy, wypatrujemy tego, co przyjdzie, wciąż odnawiając naszą nadzieję, że to, co przed nami będzie lepsze i bardziej pomyślne od tego, co znamy z historii lub przeżywamy dziś.
Wybrany przez Boga naród przez setki lat wypatrywał lepszych czasów. Im bardziej burzliwie toczyły się jego losy i im mocniej uciskali go obcy władcy, tym mocniej rozbrzmiewała tęsknota za życiem bardziej dostatnim i obfitującym w Boże błogosławieństwo od przeżywanej na co dzień doczesności. Oczekiwania te ukształtowały z czasem obraz przyszłego szczęśliwego i dostatniego królestwa, w którym będzie panował Boży pomazaniec, określany mianem Mesjasza. Chrześcijańskie spojrzenie ku przyszłości może być o tyle pewniejsze i pełne nadziei, że jest umacniane wiarą, że czasy Mesjasza już nastały. Nie jesteśmy skazani na oczekiwanie czegoś niejasnego, nie musimy trwać w domysłach, nie trwamy w niepewności nastania czegoś, co obce czy nieznane. Nasze oczekiwanie (z łaciny określane dobrze nam znanym mianem Adwentu) to radosne wypatrywanie objawienia się naszego Pana i Zbawiciela. On już raz wszedł w ludzką historię, Jego przyjścia wypatrujemy w liturgii, pełni Jego objawienia się wyczekujemy z nadzieją
Wasi duszpasterze.
Aktualności
Istota Adwentu
Rozpoczyna się Adwent – czas szczególnie ważny dla chrześcijan, bezpośrednio poprzedzający Święta Bożego Narodzenia. To również okres duchowego przygotowania do upamiętnienia narodzin Jezusa Chrystusa, w którym jednym z najważniejszych zadań jest pojednanie się z Bogiem i ludźmi.
W tym roku Adwent rozpoczyna się 27 listopada, a trwa zawsze do Wigilii Bożego Narodzenia, czyli do 24 grudnia. Składa się z czterech niedziel adwentowych, a pierwsza z nich rozpoczyna w kościele chrześcijańskim rok liturgiczny. Słowo adwent pochodzi z łacińskiego terminu adventus i wprost oznacza „przyjście”. Jest to czas, w którym katolicy mają uświadomić sobie, że oczekują na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa.
Czterotygodniowy okres Adwentu to czas radosnego oczekiwania, który obfituje w różne zwyczaje i symbole. Jest podobny do całego ludzkiego życia, które jest oczekiwaniem na pełne spotkanie z Bogiem. Wspomniał o tym papież Franciszek podczas jednej ze środowych audiencji. W słowach skierowanych do Polaków, przypomniał, że „okres Adwentu poprzez różne symbole przygotowuje nas do celebrowania tajemnicy Wcielenia Syna Bożego i przypomina nam, że życie ludzkie jest ciągłym oczekiwaniem”. Ojciec Święty podkreślił również, że „nasze życie staje się piękne i szczęśliwe, gdy czekamy na kogoś drogiego i ważnego dla nas”. Dodał, by czas Adwentu pomógł nam „przekształcić nadzieję w pewność, że Ten, na którego czekamy, kocha nas i nigdy nas nie opuszcza.”
Roraty, wieniec adwentowy, postanowienia
W Polsce jednym z najbardziej charakterystycznych zwyczajów adwentowych są Roraty. Jest to Msza Święta sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny, zwykle bardzo wcześnie rano. Wierni, często w ciemnościach przenikniętych jedynie blaskiem trzymanych w ręku świec lub lampionów, oczekują narodzin Zbawiciela. Dzieci uczestniczące w mszach roratnich podejmują różne drobne postanowienia adwentowe, które są wyrazem wewnętrznego przygotowania do Bożego Narodzenia. Zwyczaj ten nie jest tylko zarezerwowany dla najmłodszych, dorośli również podejmują duchowe zobowiązania, zmierzające do poprawy życia, a w konsekwencji do pojednania się z Bogiem i ludźmi.
Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania specjalnej świecy – roratki, która symbolizuje Maryję, a jest zapowiedzią przyjścia na świat Chrystusa. Ważnym symbolem jest również wieniec z czterema świecami oznaczającymi cztery niedziele Adwentu. Zapalanie świec oznacza czuwanie i gotowość na przyjście Chrystusa. Wiąże się to ze słowami Chrystusa, który określał siebie mianem „światłości świata”. Pierwsza świeca zapalana w pierwszą niedzielę Adwentu to Świeca Nadziei, symbolizująca proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Mesjasza. W drugą niedzielę Adwentu zapalana jest Świeca Pokoju na pamiątkę miejsca, w którym narodził się Zbawiciel. Z kolei w trzecią niedzielę, która nosi nazwę „Gaudete” („Radujcie się”), zapalana jest Świeca Radości. Ma przypominać pasterzy, którzy jako pierwsi ujrzeli Jezusa i ogłosili światu „radosną nowinę”. W ostatnią – czwartą niedzielę Adwentu zapalana jest Świeca Miłości, symbolizująca aniołów, którzy objawili się pasterzom w grocie betlejemskiej i ogłosili im narodziny Dzieciątka Jezus. Każda kolejna zapalona świeca – tak, jak każda niedziela Adwentu – przybliża wiernych do narodzin Zbawiciela.
Co u nas?
Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy obchód Adwentu. Szczególnym akcentem przeżywania tego okresu liturgicznego będą adwentowe rekolekcje, które rozpoczniemy w przyszłą niedzielę. Głosić je będzie powszechnie znany kaznodzieja, dominikanin O. Adam Szustak. Do udziału w świętych ćwiczeniach serdecznie zapraszamy.
* * *
Od dziś do nabycia są opłatki i świece świąteczne przygotowane przez Caritas.
* * *
Rozpoczęcie Adwentu oznacza zarazem początek przygotowania do przeżycia świąt Bożego Narodzenia. W przyjętej przez lata naszej tradycji okres ten wiąże się z odwiedzinami duszpasterskimi, jakie kapłani składają w domach wiernych. Wypróbowanym w ubiegłym roku sposobem w naszej parafii wizyta kolędowa będzie miała miejsce w tych rodzinach, które wprost wyrażą takie życzenie. Do świąt Bożego Narodzenia oczekujemy na zgłoszenia rodzin, które chcą gościć w swoich progach kapłana. Plan takich wizyt zostanie podany tuż po świętach, a będą się one odbywały do połowy stycznia. Natomiast w drugiej połowie tego miesiąca planujemy stworzenie możliwości skorzystania z posługi błogosławienia mieszkań przez kapłana idącego od domu do domu (przy czym zapowiadamy, że w takim wypadku nie należy oczekiwać możliwości zatrzymania się księdza na dłuższą rozmowę).