Kolejnym etapem badań archeologicznych naszego kościoła była sondażowa eksploracja nawy świątyni. Działania zostały wykonane wiosną 2022 roku w kilku etapach. Przypominamy, że całość badań archeo w naszym kościele prowadzi dr Marcin Peterlejtner.
W przestrzeni za ołtarzem wyraźnie widać kilka warstw pochodzących z różnych okresów. Widoczne są różne rodzaje pokrycia posadzki.
Wykop przy południowej ścianie nawy głównej. Ok. 20 cm poniżej obecnej podłogi widoczna warstwa prawdopodobnie średniowiecznej posadzki, a powyżej niej pozostałości po pożarze kościoła z 1690 r.
Wykop przy północnej ścianie nawy głównej. Wyraźnie widać niewzruszone warstwy pierwotnego gruntu (tzw. calec), a w nich ślad po słupie wspierającym balkon, który istniał wzdłuż bocznych ścian kościoła.
Kilkadziesiąt centymetrów poniżej poziomu gruntu wyraźnie widoczna ława fundamentowa, o wiele szersza niż obecnie istniejąca ściana kościoła.
Sondażowe wykopy w przestrzeni przed prezbiterium. Linia fundamentu u nasady południowego ramienia transeptu nie pokrywa się z linią ściany nawy.
Wykop w północnym ramieniu transeptu wyraźnie ukazuje znaczną głębokość fundamentu w tym miejscu. Zupełnie inaczej jest po przeciwnej stronie budynku – tam fundament jest bardzo płytki. W tym wykopie odkryto ciekawe pozostałości po pożarze, niewątpliwie wskazujące na potrzebę dalszych badań.
Jednym z efektów podjętych prac jest wskazanie potencjalnych obszarów dalszych badań, odnośnie do których śmiało można użyć terminu „obiecujące”.
W dodatkowym wykopie wykonanym na zewnątrz budynku występuje zagadkowy brak powiązania fundamentu ze ścianą prezbiterium.
